Stručna rasprava o prostornom planu područja posebne namjene NP Sutjeska

FOČA – Stručna rasprava o prostornom planu područja posebne namjene Nacionalnog parka Sutjeska održana je danas u Centru za kulturu i informisanje. Prostorni plan i program je dokument na kojem Nacionalni park treba da vidi put svog razvoja i koji će mu dati jasne smjernice kojim pravcem treba da ide, sve u cilju samoodrživosti.

U Zakonu jasno stoji da je dozvoljena gradnja hidroenergetskih objekata u svim zonama, na području Nacionalnog parka, uz saglasnost Vlade, ako su oni od značaja za Republiku Srpsku. I Nacionalni park bi imao koristi od izgradnje tih objekata, istakao je Zoran Čančar, direktor Nacionalnog parka Sutjeska: -„Treba se jasno odmjeriti ono što je narealnije u cilju da se napravi ravnoteža između ekonomske isplativosti i zaštite prirode. Što se tiče finansijske koristi, mi smo od Ministarstva tražili da se u slučaju izgradnje malih hidrocentala na podučju parka za Nacionalni park obezbjedi besplatna struja, rekonstruiše vodovod koji napaja područje Parka i čitavog Tjentišta u dužini od 4500 metara, koji je izgrađen od starih azbestno-betonskih cijevi i koji pravi velike gubitke. Naša korist su i protiv-požarni hidranti gdje bi se voda akumulirala i koristila u slučaju požara“ – istakao je Čančar.

Kako je osnovna namjena nacionalnih parkova zaštita prirode i biljnih i životinjskih vrsta kojima su nastanjena ova područja, mnogobrojne organizacije za zaštitu prirode uputile su kritike na prostorni plan i program i izgradnju malih hidrocentala. Njihovi predstavnici smatraju da bi se prvo trebao iskoristi drugi hidroenergetski potencijali opštine Foča, te ako se to pokaže kao ekonomski isplativo, da se nastavi sa izgradnjom hidrocentala u Nacionalnom parku.

Međutim, stav Ministarstva za prostorno uređenje, građevinarstvo i ekologiju Republike Srpske je da se nacionalni parkovi u Srpskoj moraju sami održavati te da izgradnja hidroenergetskih objekata na rijekama Sutjesci, Hrčavki i Jabučnici donosi Nacionalnom parku finansijsku korist. Takođe su mišljenja da sam proces i vremenski perod za koji bi male hidrocentrale bile izgrađene ne bi narušio biljni i životinjski biodiverzitet na zaštićenim područjima. Naglasili su da, male hidrocentarle ne bi značajno narušavale izgled kanjona rijeka na kojima bi bile smještene, te da ne bi pravile buku koja bi uslovila iseljavanje endemskih životinjskih vrsta sa područja Nacionalnog parka, kao što su divokoze, mnogobrojne vrste beskičmenjaka i insekata.