Gornje Osovo kod Rogatice – Pomen nedužno stradalim

ROGATICA – Danas je u selu Gornje Osovo kod Rogatice, održan pomen i još jedanom vraćeno je sjećanje na preko 90 uglavnom žena, djece i staraca, koje su 27. aprila 1942. godine, u štali i soldrmi Koje Ristanovića na lokalitetu „Kula“ ustaše zloglasne Crne legije Jure Francetića, pomognute njihovim „cvijećem“, muslimanima iz ovog i okolinih sela, ubile na najsvirepiji način, paljenjem žive.

Radilo se, reče tim povodom Milovan Bojat, koji ovaj dan nazva „Osovske zadušnice“, najvećim dijelom o žiteljima Gornjeg Osova, ali i izbjeglicama iz Rogatice i šireg područja Sokoca i Romanije koji su se ovdje zatekli bježeći pred ustaškim hordama koje su išle od Sarajeva, Kladnja i Tuzle, da bi spas našle na desnoj obali Drine i u Srbiji.

Uz moje najdraže, sestru Rajku (11), braću Radoja (6) i Momliča (4), koji su bili sa bakom i djedom po majci Rosandi i Risti Koranjiću, dodao je Bojat, ovdje su izgorjeli još 24 člana porodice Ristanović, po osmoro Kovačevića i Tomovića, po petoro Lubinića i Koranjića i tako redom njih preko 90. Konačan broj, sa imenima i prezimenima, ovdje stradalih nikad se neće utvrditi, jer se i danas javljaju neki koji tvrde da su i njihovi najbliži skončali u Kojinoj štali i soldrmi.

Pomen nevino stradalim kod prigodnog spomen-obilježja, koje je zbog lažnog bratstva i jedinstva u bivšoj SFRJ podignuto tek 2004. godine, služio je paroh borički protojerej Njegoslav Jelisić.

Nakon toga obavljeno je paljenje 90 svijeća zadušnica i polaganje cvijeća i vijenaca. Vijenac u ime ratnih vojnih invalida posljednjeg Odbrambeno-otadžbinskog rata položila je delegacija Opštinskog udruženja iz Rogatice i Opštinske uprave na čelu sa načelnikom Miloradom Jagodićem, koji je obraćajući se prisutnim rekao da „zdrav razum ostaje nijem na sumanite zločine poput ovog u Gornjem Osovu. Ne možemo a da se ne zapitamo kakvi su to umovi, kakva je to i kolika mržnja koja je navela čovjeka da bude što kreativniji u osmišljavanju načina za pogubljenje Srba. Šta smo to skrivili da nas i žive pale“?

Zato danas, naglasio je Jagodić, na ovom svetom mjestu pozivam sve vas da se pomolimo za srpske nevine žrtve koje su stradale ovdje i na brojnim drugim stratištima i da u kolektivnoj svijesti imamo kao stalnu opomenu njihovo stradanje kako nam se nešto slično nikad više ne smije i ne treba da ponovi.

Potomci stradalih iz Gornjeg Osova i okoline i ove, 76-godišnjice od tog kobnog 27. aprila 1942, pobrinuli su se da za sve prisutne obezbijede čašicu pića, zalogaj hljeba i drugih đakonija iz domaće kuhinje vrijednih Osovljanki, na čemu im se posebno zahvalio protojerej Jelisić, starješina i sveštenik u boričkoj crkvi Svetih apostola Petra i Pavla.