Selo Gornje Osovo kod Rogatice –  Sjećanje na nevino stradale mještane 

ROGATICA –  Srbima se ovih dana pokušava da nalijepi etiketa genocidnog naroda, a zaboravljaju mnoga zlodjela koja su nad njima učinjena tokom 20-tog vijeka. Jedan od njih desio se 27. april 1942, prije ravno 82 godine, i što je zanimljivo,   u subotu kao i ove godine, u selu Gornje Osovo, nedaleko od Rogatice, kada je  na jednom mjestu, na najsvirepiji način – paljenjem u štali umoreno preko 90 Srba – žena, djece i staraca iz ovog sela, nekih sela iz okoline Rogatice i sa područja Sokoca i Romanije koji su bili u zbijegu bježeći prema Starom Brodu, Drini i spasu u Srbiji od ustaške zloglasne „Crne legije“ koju je vodio Jure Francetić i ptred sobom uništavala sve što je srpsko.

Tim povodom, juče,  subota, 27. aprila, kod prigodnog Spomen obilježja koje je, zbog čuvanja lažnog bratstva i jedinstva, podignuto i osvećeno tek 2018. godine, na lokalitetu „Kula“ ispod velikog brda Mednik, održano je tradicionalno sjećanje na osovske žrtve. Uz paljenje 90 svijeća zadušnica održan je i spomen parastos u znak sjećanja na nevine među kojima nije bilo ni jednog odraslog muškarca koji je mogao eventualno nositi pušku. Sve je to, rečeno je i ovoga puta od preživjelih potomaka, bila nejač pokupljenja po Gornjem Osovu, uključujući i pridošle izbjeglice sa područja Sokoca i Romanije koje su da bi sačuvali živu glavu stigli samo do Gornjeg Osova i tu na najsvirepiji način okončali svoje živote u štali i soldrmi, kao pomoćnom objektu za stoku, živi spaljeni zajedno sa vlasnikom štale Kojom Ristanovićem i njegovih još 23-troje Riistanovića, po osmoro Kovačevića i Tomovića, po petoro Koranjića i Luburića, troje Bojata, od kojih je mala Rajka imala 11, a njena braća Radoje 6 i Momčilo 4 godine, šestvoro Zekovića i tako do, piše na mermernoj ploči spomen oblježja,  njih 90 uz napomenu Milovana Bojata iz Plješevice kod Rogatice, čiji su sestra i dva brata uz djeda i baku po majci tada stradali,  da to nije i zadnji broj stradalih jer su neke porodice cijele izgorjele i za njih niko nije imao priliku da kaže broj i imena. Zar to nijde genocid, pitali su se učesnici ovog skupa?

Parastos za upokojene odslužio je paroh boričke crkve Svetih apostola Petra i Pavla Dragan Jović u prisustvu, činilo se, svih žitelja Gornjeg Osova, nekih sela iz okoline i same Rogatice, među kojima su  bili i predstavnici Udruženja RVI, Saveza logorša Srpske   i nekoliko Sokočana koji su došli da odaju poštu stradalim sugrađanima i ostalim  za njih kobnog 27. aprila davne 1942. godine.

Ovom prilikom vijenac na spomen obilježje položili su predstavnicu Saveza logoraša Republike Srpske iz posljednjeg rata, a  mještanin Mitar Koranjić, odbornik u Crkvenoj opštini Borike, reče da je u toku priprema za realizaciju inicijative da se ovdje na „Kuli“ do koje su došli prvo makadamski put, a zatim asfalt,  u znak sjećanja na sve žrtve podigne skromna spomen kapela sa krstom koji će se moći vidjeti sa regionalnog puta Rogatica – Borike – Višegrad.

Po tradiciji, i ove godine, Osovljani su upriličili skromnu trpezu ljubavi sa posnom hranom, poznatom osovskom rakijom šljivovicom i raznim kulinarskim đakonijama koje su pripremile vrijedne žene Osova.