Nebojša Erić  iz Rogatice sve poznatiji  majstor unikatnog namještaja

ODBAČENOM DRVETU DAJE  NOVI ŽIVOT

ROGATICA – Ono što radi Nebojša Erić (50) iz Plješevice kod Rogatice ni po kvalitetu ni po obimu nema ravnog ne samo u opštini Rogatica, nego i na području Sarajevsko-romanijske regije pa i šire.

Ovaj nesuđeni automehaničar, za što je stekao kvalifikaciju u Školi sa praktičnom obukom pri Srednjoškolskom centru u Rogatici, ili vojnik, jer je kao borac prve kategorije iz rata, nastavio službu u Oružanim snagama BiH, postaje sve poznatiji i traženiji kao stvaralac koji nadahnuje novi život neobičnim i najčešće odbačenim drvenim predmetima od  vrste drveta kakvi su orah, što stariji to bolji, hrast, javor, jasen, lipa, a može i trešnja i stabla  drugog plemenitog rastinja, a da nisu iz porodica četinara.

Ljubav prema drvetu nosim od malih nogu, a da se bavim drvodeljstvom kao osnovnim izvorom  prihoda za život, počeo sam slučajno nakon demobilizacije iz vojske 1980.

Šetajući dubodolinama, jarugama, šumama i šumarcima prostranog područja Borike, u kojim je rođen moj otac Momir, a ja u Zrenjaninu početkom 1974, i ostalim širom opštine Rogatice  i okoline, vođen mojim životnim opredjeljenjem da stvaram nešto novo od nečega što je odbačeno i da učim od ljudi, posebno starijih, životinja i biljaka, primijetio sam razna i neobična stabla drveća posebno panjeve od ranije odsječenih i nagorjelih panjeva, u kojim sam iz svoje vizije „viđao“ neke posebne figure, ponekad i životinja, i počeo ih sakupljati i u slobodno vrijeme, uz dosta truda, dorađivati i na određen način iz hobija izlagati oku radoznalaca. U  početku u i pred vlastitom kućom i u dvorištu.

OD HOBIJA DO KOMERCIJALE

Hobi me vremenom napustio i ja sam počeo da se u neku ruku profesionalno bavim izradom određenih predmeta od drveta u stilu rustikale u prvom redu kao opremu za domaćinstvo i  ugostiteljstvo. Radi se o raznim stalcima uključujući i tronošce,  stolovima različite veličine i oblika, običnih i bračnih krevata,  kapijama i ogradama pred vikendicama, manjim i većim vitrinama sve unikatnog rustikalnog izgleda i uglavnom različitog oblika. Sve su to originali bez kopija.

Broj tih predmeta, moje vizije i ruku djelo, rastao je iz godine u godinu. Sa njima je rastao i interes okoline za moje proizvode koje sam u početku poklonjao ili prodavao za sitne pare, priča Nebojša.

VLADIČANSKE STOLICE

I tako, dodaje on, za moje proizvode čulo se i van naše Rogatice. Poseban interes je došao nakon što sam uradio vladičanske stolice za crkvu Svete Trojice  u  Rogatici i Svetog Jovana Krstitelja na Crkvinama kod Borika. Jedna stolica otišla je   i do Požege u Srbiji, a imam narudžbu i za još jednu i jedan ikonostas. Sa njima su, pride, otišli ili će otići, nadam se, i neki drugi moji proizvodi.

Da moj ručni rad kao unikat pogodan za opremanje prostora namještajem rustikalnih karakteristika dobija na popularnosti pokazuje i činjenica da sam trenutno angašovan na izradi enterijera i interijera jedne nove prekrasne  vikendice na Borikama. Čim ovdje završim posao, idem u drugu vikendicu na području Foče, a stižu ponude i za neke druge  iako je moja želja da uradim što više pojedinačnih predmeta od kojih bi napravio  stalnu galeriju ovdje u mojoj Plješevici i Rogatici i sa kojom bih izlazio na sajmove namještaja i slične manifestacije.

Pri tome, smatra Erić, da bi mu dobro došla  pomoć i podrška opštine i posebno Turističke ogranizacije, pa možda i Republike Srpske. Jer, nije lako nositi i prevoziti jedan astal, kapiju vikendice ili neki drugi predmet od  punog orahovog, hrastovog ili nekog drugog plemenitog drveta.