Dvadeset godina od zločina NATO snaga na Zlovrhu

DVIJE DECENIJE TUGE I BOLA

ROGATICA – Na Zlovrhu, najvećem vrhu Žepske planine (1525 metara n/v), danas je obilježen tužan jubilej – 20 godina od tragične smrti 10 vojnika Vojske Republike Srspke iz sastava Rogatičke lake brigade, koji su poginuli pod betonskim gromadama poznatog telekomuniukacionog objekta „Zlovrh“ koga su avioni zločinačkih NATO snaga srušili u noći između 29. i 30. avgusta 1995. godine.

Sjećanje na poginule, među kojima su bili braća Ljubomir (40) i Dragomir (38) Bakmaz, Velemir Ujić (24), Radenko Sorak (33), Milan Stanišić (27), Zoran Nerić (32), Miloš Jovičić (36), Andrija Obradović-Kalaba (43) i najmlađi Zoran Sorak 20 i Darko Motika koji je imao tek 19 godina, vratili su majke i očevi, braća i sestre, unuci i unuke, prijatelji i poznanici, predstavnici Opštinske Boračke organizacije i opštine Rogatica, a pomen-parastos, nakon prisluživanja svijeća zadušnica, obavio je Predrag Masal, sveštenik u crkvi Svete Trojice u Rogatici.

Nakon toga položeni su vijenci i cvijeće na prigodno Spomen-obilježje koje je podignuto i osvećeno 30. avgusta 2009. godine. Cvijeće je položio i devetgodišnji Ivan, unuk poginulog Andrije Obradovića-Kalabe, kome je ovo bio prvi boravak na mjestu gdje mu je poginuo deda Andrija. Došli su i ove godine Darka Motike otac Slobodan i mlađi brat Rajko, sestra Zorica Zoranu Sorku, majka Velemira Ujića Stoja sa kćerkom Velom i snahom Željkom. Došlo je, takoreći, pola autobusa da se poklone sjenama braće Ljubomira i Dragomira Bakmaza, Milivoje Jovičić da oda poštu bratu Milošu, otac Srđan da još jednom ožali sina Zorana, a iz Švajcarske došli su Željko Jovanović i njegov tast Božo Jović da vide gdje im je stradao sin od prijatelja Slobodana Darko Motika i tako redom. Suza suzu je stizala, jecaji neprestani.

Na Zlovrhu je bio i načelnik opštine Rogatica Tomislav Puhalac koji je obraćajući se prisutnim rekao da izražava veliku tugu i žalost i da nema riječi utjehe porodicama čiji su najmiliji ovdje stradali. To tim prije što se to desilo u vrijeme kada se već nazirao kraj rata i kada agresor nije imao nikakve potrebne da bombarduje Srpsku, pa i ovaj objekat. Zato smo i danas ovdje da još jednom iskažemo otpor takvim dešavanjima. To posebno važi za ove mlade koji treba da shvate šta nam se u prošlosti dešavalo i da rade na tome da se slično više nikad ne ponovi.

Ovom tužnom sjećanju prisustvovao je i Drago Karišik, jedan od četvorice preživjelih iz jedinice koja je kobne noći između 29. i 30. avgusta 1995. obezbjeđivala objekat na Zlovrhu. On je bio čak i starješina te jedinice, koji je tada i ranjen, pa je prisutnim govorio o tom tragičnom događaju koga i on nikada neće zaboraviti.